Παρε δισκους των αγαπημενων σου hevymetal συγκροτηματων. Γυμνασιο και δε συμμαζευεται. Μαλλι απλυτο δυο βδομαδες, διαφορετικη καλτσα στο καθε ποδι ρε, κατα τα αλλα κυρια. Δεν θα βαλω εδω heavymetal και αυτο στο ιδιο τσουβαλι-ΟΧΙ ΔΑ! Εξαλλου ολοι με κατι μεγαλωσαμε. Εδω η Κένι τα σπαει ολα (δεν ξερει και οτι οι φιλοι-μεθυσμενα ξωτικα το κανανε ελληνικο κλπ απο την αλλη τι την νοιαζει) και η χορωδια με LARAGE και σκηνικα βαμενα στο αιμα και την εξαθλιωση ω ναι(?) Ο λογος που ξεκινησα να μιλαω για το ΜΕΤΑΛ ειναι απλος. Οτι το συγκεκριμενο ειδος υπαρχει ακομα και χωρις τα εξαγριωμενα ριφακια, τις φωνες τυπου ΤΩΡΑΞΕΡΝΑΩΤΩΡΑΝΑ, η τις μπαλαντες που σε κανουν με τοσο λειο και απαλο τροπο να σκισεις τις φλεβες σου με το ξυραφακι του μπαμπα. Προσωπικες εμπειριες γνωστων ηπερηρώων που καποτε θα σωσουνε το κοσμο ολα αυτα. Για ολα αυτα λοιπον και για αλλα πολλα καποιοι το λένε rage καποιοι το λενε μουσικη. Καποιοι το λενε χιπ χοπ, και ας τελειωσει εκει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου